"...พ่อท่านเจียม เป็นพระภิกษุที่เคร่งครัดในพระธรรมวินัยอย่างยิ่ง ทั้งสมถะและมีความสำรวมตลอดเวลา และมีเมตาสูงต่อทุกๆคน
ประการที่สำคัญ ท่านเป็นพระภิกษุที่เคร่งครัดในการดูแลสมบัติของวัด ไม่ใช้จ่ายผิดๆ โดยท่านยึดถือว่าสมบัติของวัดเป็นของสงฆ์หรือของกลาง ท่านจะให้ใช้ในกิจการวัดหรือส่วนรวมเท่านั้น ท่านจะไม่นำไปใช้่เป็นส่วนตัวเลย ส่วนที่ท่านจะหยิบใช้เป็นส่วนตัวนั้นจะต้องเป็นส่วนที่มีผู้ถวายท่านโดยเฉพาะเจาะจงเท่านั้น
การออกโปรดสัตว์หรือออกรับบิฑบาตร ท่านถือว่าเป็นกิจสำคัญของพระภิกษุ ถ่าท่านไม่อาพาธจนไม่สามารถเดินไปบิณฑบาตรได้ ท่านจะไม่ละเว้น..."
คือส่วนหนึ่งของข้อเขียนของนายวัชรา หงส์ประภัศร ที่ตีพิมพ์ในหนังสือที่ระลึกเพื่อเผยแพร่ธรรมในวาระที่พ่อท่านเจียม หรือพระครูบญญาภิราม(เจียม บุญญกาโม) เจ้าอาวาสวัดเสาธงทอง นครศรีธรรมราชได้เจริญอายะวัฒนะมงคล ๘๔ ปี ในวันที่ ๒๑ เมษายน ๒๕๕๔
ที่อยากให้มีการรับรู้เพิ่มเติมกว้างขวางยิ่งขึ้นและยืนยัน หนึ่งในจริยาวัตรที่เปี่ยมด้วยเมตตาอย่างสูง ของพระเดชพระคุณพ่อท่านเจียม ที่ท่านกรุณาออกโปรดเให้ชาวท่าวัง ได้มีโอกาสได้ใส่บาตรทุกวัน วันละกว่าสองชั่งโมง
และหลายคราวที่เป็นโอกาสให้ผู้สัญจรเช่น เซล์สแมน นักท่องเที่ยวต่างชาติ หรือผู้เข้ามาประกอบกอบกิจธุระ ได้ทำบุญใส่บาตรพ่อท่านด้วยความเลื่อมใสศรีทธา...
มากระทั่งในระยะปีหลังที่ท่านอาพาธเดินไม่สะดวกแล้วจึงได้งดกิจนี้ไป
แต่ภาพที่พ่อท่านเจียมในวัยกว่า ๘๐ เดินบาตรอย่างช้าๆ
ตามทางเดินของถนนรอบท่าวัง จรดสายเก้าโมงจึงกลับถึงวัด ยังแจ่มชัดอยู่เสมอ
*********
No comments:
Post a Comment